Zwróciłem się do Burmistrza Miasta Giżycka z interpelacją o doposażenie Miejskiego Zakładu Komunalnego w urządzenie do ozonowania wody oraz zakup zraszaczy ręcznych. Pieniądze na ten cel pochodziłyby z oszczędności, jakie udało się zgromadzić wskutek braku odśnieżania w sezonie zimowym.
W piśmie podkreśliłem, że ozonowaniu (dezynfekcja wodą ozonowaną) powinny być poddawane szczególnie okolice sklepów, szpitala, przychodni, dworca, ławki oraz miejsca szczególnie narażone. Wszystko po to, by zatrzymać lub spowolnić rozprzestrzenianie się koronawirusa w Giżycku. Dezynfekowanie za pomocą wody wysoko ozonowanej to skuteczna metoda walki z wirusami i bakteriami. Główny Inspektor Sanitarny wydał pozytywną opinię o takim sposobie dezynfekcji ulic miasta. Zalecenia GIS dotyczą także pory przeprowadzania ozonowania – może się odbywać wtedy, gdy w miejscach publicznych nie będzie ludzi (zalecana pora nocna) oraz po zabezpieczeniu pracowników dokonujących dezynfekcji. Całość złożonej interpelacji poniżej.
Skuteczność działania wody wysoko ozonowanej
Woda wysoko ozonowana dzięki swojej skuteczności jest najlepszym środkiem do dekontaminacji. Można ją wykorzystać zarówno do mycia powierzchni, jak i rozpylania. Działa szybciej na bakterie i wirusy niż inne środki dezynfekcyjne. Woda wysoko ozonowana jest bezpieczna dla ludzi, środowiska naturalnego, urządzeń i infrastruktury. Nie wprowadza do środowiska żadnych sztucznych pierwiastków, ponieważ do produkcji potrzebne są woda, tlen i energia elektryczna. Dodatkową zaletą jest to, że po kilku minutach prowadzonej dezynfekcji odgazowana woda wysoko ozonowana rozkłada się do czystego tlenu. Jej właściwości i możliwości czynią ją skutecznym środkiem, wykorzystywanym do przeciwdziałania rozprzestrzenianiu się obecnego koronawirusa, jak i możliwych wirusów w przyszłości.
Ozon ze względu na swoje właściwości, niszczy wirusy poprzez dyfundowanie przez otoczkę białkową do rdzenia kwasu nukleinowego, gdzie uszkadza wirusowy RNA. Przy wyższych stężeniach niszczy zewnętrzną powłokę białkową wirusa, co wpływa na jego struktury DNA lub RNA. Ozon uniemożliwia dzielenie się pojedynczej nici RNA na dwie części, zaburzając funkcje rozmnażania wirusa. W ten sposób hamuje proces powstawania nowych komórek wirusa. Badania wykazały, że wirusy otoczkowe są bardziej podatne na inaktywacje ozonem niż takie, które są pozbawione otoczek lipidowych. Koronawirusy, w tym 2019-nCoV, to wirusy otoczkowe. Badania wskazują, że wirusy z rodziny koronawirusów mogą przetrwać na obiektach nawet do 9 dni. Badania te wykazują, że nie tylko konieczne jest odseparowanie nosicieli wirusa, ale także istnieje konieczność dekontaminacji w celu walki z rozprzestrzenianiem się koronawirusa (źródło: www.wofil.pl)